Gerçek aile

[2_rock]

bilen bilmeyen için ilk önce özet geçmek isterim. Ben Aldora Ankara RR teşkilatındayım.
foruma yaklaşık 2 bucuk ay önce dahil oldum .üye olurken sanki internette gördüğüm bazı motosiklet sorunlarının tartışıldığı bir forum diye düşündüm .hergeçen gün forum dahada ilgimi çekmeye başlamış ve forumdaki abilerimin ve kardeşlerimin sıcaklığı ve canayakınlığı beni iyice etkilemiş ve artık forumdan ayrılamaz ve her boş vaktimde forumda kim var kim neler yapmış yada neler oluyor diye bakmakla geçirir hale gelmiştim.forum sayesinde Ankara teşkilatını yeniden hayata geçirmiş ve gerçekten sevdiğim bir şeyler uğruna emek ve vakit harcar hale gelmiştim .aklımdan çıkmayan , biran önce forumdaki diğer üyelerle tanışma isteği beni birazcıkta heyecanlandırıyordu.günlük konuştuğum Celil abim olsun Alper abim olsun forumu bana aşılayan Tuğrul olsun Ankara ekibi için beni destekleyerek birşeyler yapmamıza ve güzel bir ekip olmamıza vesile oldular.bu destek ve yardımlar beni iyice artık bu ailenin bir parçası olduğumu hissettirmeye başlamıştı .yalnız tek bir şey kalmıştı .hergün internet üzerinden konuştuğum bu güzel ve sıcakkanlı insalarla tanışıp görüşmek .expo motosiklet fuarı biçilmiş kaftandı istanbula gitmem ve İstanbul teşkilatı ile tanışıp görüşmem için .kafasına koyduğu şeyin yapan ve uzun yol yapmayı seven birisi olarak bu fırsatı kaçırmak aptallık olurdu benim için ,aylar öncesinden hazırlıklara başlamıştım ve planlamıştım .27 şubat öğleden sonra saat 16:00 da ankaradan yola çıktım .yağmur ve soğuk olacağını biliyordum başıma gelebilecekleride tabiki .yola çıkarken bile gerek ankara ekibi gerek istanbul gerekse bütün forum üyeleri sanki annem babammışcasına bizim için endişelenip durmadan beni arayarak bilgi almayı eksik etmediler .bir an düşündüm ve kendi kendime dedim ki ; arkadaş bu nasıl bir dostluk nasıl bir kardeşliktir ki bu insanlar beni bu kadar benimseyerek durmadan benden haber almaya çalışıyor ve endileşeleniyorlar .motora binip ve bunun ruhunu taşımak böyle birşey işte dedim.gerçekten beni mutlu etmişti.yolculuk çok zor ve yorucu geçmişti.sağnak yağış ve dolu vardı çok soğuktu ama aklımdaki tek şey istanbula varmak ve o insanlarla tanışmaktı. istanbula 70 km kala motorumdan su eksildiğini fark ettim ve çok geçmeden hararet lambasının yandığını gördüm. ilk başta 120-130 la gittiğim için ısınmıştır die düşündüm .Celil abiyi aradım suyunu kontral et diyince radyetörü açınca suyun olmadığı fark ettim ve benznlikten su alarak ekleye ekleye istanbula vardım.gece saat 01:00 di ve beni Alper başkan , eşi ve Ekrem kardeşim karşıladılar.ben o sevinçle ve mutluluklar tabiki herşeyi unutmuştum.tanıştıktan sonra Ekrem benim motora bindi bende ekremin arabasına ve ekrem önde Alper abi arkada bense onun arkasında ekremin evine gittik .biraz oturduktan sonra uyuduk.sabah fuara gitmek için buluştuk ilk önce anadolu kısmındaki arkadaşlarla sonrada avrupa kısmındaki arkadaşlarla tanıştık.koçtaşın önüne geldiğimizde o zaman anladım .oradaki insanlar sadece motora binmiyorlardı .orada bambaşka bir hissiyat ve aile ortamı vardı.herkesle tektek tanıştıktan sonra doğru yerde ve kişilerle olduğumu anlamıştım.sanki beni 100 yıldır tanıyormuşcasına yakınlıkları kardeşce davranışları ve sevecenlikleri beni etkilemişti.kahvaltımızı yaptıktan sonra fuar alanına gittik ve oradan dağıldık.kalanlarla birlikte gezip yemek yedikten sonra motoru tamir etmek için Süleyman abi ile konuşup zaman belirledik.Alper abi ve ben alper abinin evine geçtik ve eşlerimizi eve bıraktık vakit kaybetmeden Süleyman abinin garajına gittik .o küçük ve huzur dolu garajın içinde buram buram sevgi ve dostluk kokuyordu.o resimlerde gördüğüm garajın içinde idim .sağolsun Süleyman abi ve Korhan abi motoru eskisinden daha iyi hale getirdiler.bir yandan tamir bir yandan dostluk kardeşlik yapılıyordu aslında .kendimi sanki garajda değil evde hissediyordum.bütün işlerimizi hallettikten sonra Ekrem kardeşimden eşyaları alarak Alper abinin evine gittik ve orda kaldık sabah uyanır uyanmaz yola çıktık gelene kadar yine telefon ve mesajlarla beni yalnız bırakmayan bu gerçek aileye ne kadar teşekkür etsem azdır.demem o ki ; aslında bu internetteki bu forum sadece burasıyla kalmıyor.bunun altında inanılmaz güzel bir AİLE ,KARDEŞLİK,DOSLUK var.unutmayacağım çok keyifli ve süper 2 gün geçirdim .RR ailesini canı gönülden tebrik ediyorum böyle insanlardan oluştuğu için ve bana yaptıkları, hertürlü destekleri ve yardımları içinde ne kadar teşekkür etsem azdır.
RR AİLESİ benim için ayrı bir yeriniz var .sizleri gerçekten çok seviyorum arayıpta bulamadığım bu hissiyatı ve duyguları bana yaşattığınız için size ne kadar teşekkür etsem azdır.emeği geçen yardımcı olan ve destekerini hiç bir zaman esirgemeyen herkese çok ama çok teşekkür ederim . bu ailenin bir parçası olmaktan bir daha gurur ve onur duyduğumu belirtmek isterim.
Ankarada bir eviniz var herzaman beklerim .gelipte aramazsanız darılırım söyliyim .
inşallah diğer illerdeki kardeşlerimle de tanışıp görüşmek nasip olacak en yakın zamanda
GERÇEK AİLE İŞTE BU OLSA GEREK .

RR ailesi iyi varsın