Şu anda ne dinliyorsunuz?

[Eray Aksoy]

Turistleri gördükçe aklıma gelen ilk ve en güzel şarkıdır

https://youtu.be/p1lGR0LC_2s

SM-J730F cihazımdan Tapatalk kullanılarak gönderildi

[erkopaşa]

Kimseye Etmem Şikayet: Sürgün Hikayesiyle Başlayan Kederli Bir Hayattan Bize Kalan

1800’lerin sonunda bir kız çocuğunun yakarışı. Henüz 13 yaşındaki İhsan Raif Hanım’ın bir iftira sonrası zorla evlendirilmek üzereyken kağıda karaladığı bir şiir.
Köse Mehmed Raif Paşa’nın kızı olarak 1877 senesinde dünyaya gelen İhsan Raif, varlıklı bir aileden gelmesinin avantajı ve valilik gibi üst kademe görevler üstlenmiş babasının özeni ile iyi bir*eğitim*görür. Edebiyat ile hep içli dışlı olur. 13 yaşındayken kız kardeşi ile bulundukları konağa bir adam dalar ve hayatı kararır.

İhsan Raif’e göz koyan Mehmet Ali isimli adam, daldığı konaktan genç kızı kaçırmaya kalkar. Başarılı olamasa da, İhsan Raif hakkında dedikodular çıkar ve babası kızının Mehmet Ali ile evlenmesine karar verir.
İzmir’e gelin olarak gönderilmeye hazırlanan İhsan Raif, Nişantaşı’nda bulunan konaklarını terk etmeden önce üzüntüsünü, korkusunu ve umutsuzluğunu kağıda döker ve Türk Sanat Müziği’nin en önemli klasiklerinden biri olacak Kimseye Etmem Şikayet’in sözlerini yazar. Daha sonra şiirini bestelediği de rivayet edilse de, ağırlıklı görüş bestenin Serkis Efendi tarafından yapıldığıdır.

Evliliği, ailesi başka kadınlarla birlikte olan kocasından ayrılmasına razı gelene kadar, yani yaklaşık 14 yıl devam eder. Bu sürede 3 çocuğu olmuştur. İkinci evliliği 1 gün sürer. Üçüncü evliliği ise bir aşk evliliği olur. Yazar*Şahabettin Süleyman*ile evlenir. Eşi ölene kadar mutlu bir birliktelikleri olur. Bunun yanında İhsan Raif, edebiyat dünyasından bir çevre edinir ve şiirleri ile kendisini bu zümreye kabul ettirir. Dördüncü ve son evliliğini ise Şahabettin Beyin ölümünün ardından bir Fransız ile yapar. İhsan Raif Hanım’ın kısa ve fırtınalı*yaşamı 1926’da son bulur. Öldüğünde 49 yaşındadır.

Kimseye etmem şikayet; ağlarım ben halime
Titrerim mücrim gibi baktıkça istikbalime (Titrerim suçlu gibi baktıkça geleceğime)
Perde – i zulmet çekilmiş korkarım ikbalime (Korkarım karanlık perde çekilmiş talihime)
Titrerim mücrim gibi baktıkça istikbalime…

https://youtu.be/HDIBU25z6X4


Tapatalk kullanarak iPhone aracılığıyla gönderildi

[Mehmet A.]

https://youtu.be/FHhVOEPzQ5A


Mehmet A.

[erkopaşa]

https://youtu.be/FHhVOEPzQ5A


Mehmet A.

Ordu ili Fatsa ilçesine bağlı Yassıtaş köyünde yaşamış olan Hekimoğlu namlı yiğit, değirmende bekçilik yaparak geçimini sağlayan mert bir insandır.
Günün birinde Sefer Ağa adındaki birinin Narin adındaki kızının değirmene bugday öğütmek için gelmesi sonucunda kara sevdaya yakalanır. Hekimoğlu kıza öyle tutulur ki bir türlü aklından çıkaramaz ve işin garip tarafı da Narin adındaki kız başka birisi ile sözlüdür.
Gün gelir Hekimoğlu ile Narin’in aşkı herkes tarafından duyulur. Özellikle Narin’in sözlüsü Kasım bey Narin ile Hekimoğlu’nun buluşmasını, konuşmasını bizzat görür ve bu durumu Sefer Ağaya da haber verir. Ama o anda müdahale etmez gizli bir plan yaparak ônu öldürmek için kendisinin bağ evinde ziyafet vereceğini dolayısıyla Hekimoğlu’nun da gelmesini rica eder. Amacı Hekimoğlu’nu bağ evinde öldürmektir. Bu işi kendisi değil de yakın arkadaşı Yusuf havale ederek Yusuf’un öldürmesini ister. Ancak Hekimoğlu durumu anlayıp kendini korur, bağ evinde Yusufu öldürür. Kasım bey, hem Hekimoğlu’nu öldürtemez, hem de en yakın arkadaşı Yusuf’u ölüme mahkum ettiği için şaşkınlık içinde kalır.

Hekimoğlu bu olay sonrasında oradan uzaklaşarak yeğeni olan Osman’ın yanına kaçar. Dayı, yeğen istemeden de olsa birlikte yaşamak zorunda kalırlar. Böylece hayatta kalmak için avcı ve av rolünü üstlenirler. Hekimoğlu’nu zaptiyeler sürekli yakalamak için uğraşır. Durmadan dağ bayır Hekimoğlu ve yeğeni Osman dolaşır, kaçarlar. Peşlerinde de zaptiyeler her yerde izlerini sürer. Hekimoğlu ve yeğeni kaçar, zaptiyeler onların peşini sürer. Kahramanımız istemeden de olsa bir eşkıyaya kimliğine bürünür ama mertliği, yiğitliği dillerden dillere dolaşan Hekimoğlu nereye giderse, her yerde sevgi ile karşılanır, herkes onlara evini, ocağını açar, ne gerekiyorsa Hekimoğlu’na yardım ederler. Hekimoğlu’na köylüler sevgiyle iyi niyetle yaklaşır, çünkü Hekimoğlu zenginden alır, fakire, garibana dağıtır. Bu yaptığı davranışlara herkes olumlu bakar, bu sebeple de her gittiği yerde korunur, sahip çıkılır.
Ancak Hekimoğlunun bu yaşantısı fazla uzun sürmez. Tepealan köyünün muhtarı Hasan tarafından başta devlet için çalışan gizli elemanlardan olan Aslan beyin kurduğu pusu sonucunda Hekimoğlu ve yeğeni Osman uzun süren çatışma sonucunda ölü olarak ele geçirilirler.
Bu haberi duyan bölge halkı Hekimoğlu ve Osman için yas tutmaya başlar. Hekimoğlu türkü hikayesi de böylece dillerden dillere destan olarak dolaşır. Bu yiğit delikanlının türküsü yapılarak ‘Hekimoğlu Türküsü’ olarak günümüze kadar ulaşır.


Tapatalk kullanarak iPhone aracılığıyla gönderildi

[erkopaşa]

Anadolu’muz bir başka güzel
Her türküsünde ayrı bir güzellik
Her namesinde ayrı bir hüzün var
Başka yerde yaşayamam


Tapatalk kullanarak iPhone aracılığıyla gönderildi

[Mehmet A.]

Abi müzeyyan senar pek dinlemediğimden şarkı veda busesi kadar sarmadı ama hikayesi yine sigara içsem yaktıracak cinsten



Mehmet A.

[erkopaşa]

Bir Diyarbakır türküsü hazırlıyorum senin için, türküdeki tüm mekanları gezmek nasip oldu.
Acıklı bir yaşanmışlık çok yakında...


Tapatalk kullanarak iPhone aracılığıyla gönderildi

[erkopaşa]

Abi müzeyyan senar pek dinlemediğimden şarkı veda busesi kadar sarmadı ama hikayesi yine sigara içsem yaktıracak cinsten



Mehmet A.

O zaman Hüner Coşkuner’den gelsin Mehmet
Kanun bi harika...

https://youtu.be/e63umuTd-PE

Tapatalk kullanarak iPhone aracılığıyla gönderildi

[Mehmet A.]

O zaman Hüner Coşkuner’den gelsin Mehmet
Kanun bi harika...

https://youtu.be/e63umuTd-PE

Tapatalk kullanarak iPhone aracılığıyla gönderildi

Burda daha bir keyif aldım sanki

Aha bir tane daha yaktım

Kimse hiç bir şeye mecbur bırakılmasın herkes istediği şeyleri gönlünce yapsın. Mecburluklar her zaman beni üzer

Mehmet A.

[Mehmet A.]

Bu türkünün bir kaç farklı hikayesini okudum ama sanki bana hitap eden birazdan yazacağım hikaye.
Çünkü çok arkadaş çok dost kaybettim. İnsanlar sevgi kelimesini sadece karşı cinsle olur zannediyor. Aşk sevgi sadece karşı cinse olmaz, olsa bile cinsel istekle olmaz. Aşk sevgi deyince düşünce hep bel altı olunca bütün ilişkiler çarpıtılıyor, çarpılıyor ters dönüyor.

Neyse türkümüzün hikayesi iki yakın arkadaş arasında geçiyor. Yazacağım hikayeyi aradım ama bulamadım. Hangisi uydurma bilmiyorum ama benim bildiğim hikaye bu;

2 yakın arkadaş hüseynikten.
Kasabada telgrafçı lütfi ve muhtar akif.
Akif sık sık musuldaki kardeşine telfgraf çekmek için telgrafganeye gider gelir tabi bu arasa lütfi ile iyi arkadaş olur. Aradan yıllar geçer bir gün şehirden telgraf gelir ve lütfi şehre(harput diye geçer) gider bir müddet sonra geldiğinde hastadır. Bütün hüseynik üzülür çünkü lütfiyi sevmeyen yoktur. Bir gün yine şehre hastaneye gittiğinde ölür. Tabi haberi hüseynike geç gelir. Herkes üzülür ama en çok üzülen akif olur hemen arabalara biner yola çıkar ve arif için bu türküsü (ağıdı) yakmaya başlar.

Hüseynikten çıktım şeher (harput) yoluna
Can(kol) ağrısı tesir etti canıma (üzüntüden ciğerinin yandığını belirtiyor)
Yaradanım merhamet et kuluna

Telgrafın direkleri sayılmaz (yolda ki telgraf direkleri)
Ati hanım baygın düşmüş ayılmaz (eşi)
Böyle canlar teneşire koyulmaz

Lütfi gelsin telgrafın başına
Bir tel versin musulda gardaşıma
Bu gençlikte neler gelsi başına


Diğer hikayelerdeki kişiler ve mekanlar ve türkünün yazılış olayı tam çakışmaz. Ama bu hikaye daha uygun gibi.


https://youtu.be/kO8BOC3aN_g

Mehmet A.